- SYMMACHUS
- I.SYMMACHUSFil. Symmachi, qui epigrammatis in Magnatum honorem editis, inclitus fuerat, Romanus orator, Praefectus urbis, Pontifex Maximus missus a Senatu Constantinopolim ad Theodosii liberos, regatum, ut Vestales et templum Victoriae a Christianis destrui minime paterentur; cuius rei gratiâ putabant se adversa multa a Diis esle passos. Eius igitur orationem et Prudentius libris 2. et Ambrosius ep. 30. acerrime confutârunt. Ad Valentinianum secundâ vice conversus, iterum frustra fuit. Cum Maximum tyrannum adulatorie prius laudâslet, ut culpam repararet, iustis elogiis Theodosium M. extulit: sed quod de templo Victoriae aliquid immiscuislet, Româ pulsus; tamen in gratiam postea receptus, et Consulatu auctus est, A. C. 391. Scripsit Epist. libros 10. Eloquentiâ et eruditione inclitus, Plinii imitator. Macrob. Saturn. l. 5. c. 5. Prosper Chron. Cassiodor. Chron. Symm. l. 1. Ep. 2. et 3. Fuit alius eiusdem nominis sacrorum librorum interpres Graecus, patum doctrinae sincerae, et Christianae. Euseb. Hist. Eccl. l. 6. c. 14. Vide supra.II.SYMMACHUSGrammaticus, ut videtur, infelix, qui cum citatur, vapulat saltem ab Auctore Scholiorum in Aristophanis Fabulas.III.SYMMACHUSThasius, dux auxiliorum in Exercitu Agesilai, de quo Polyaen. l. 2. c. 1. in Agesilao com. 27.IV.SYMMACHUSauctor Historiae, laudatus Iornandi in Getic. l. 15. Item auctor historiae Medorum et Aslyriorum, Agath. l. 2. Item Praefectus Romae, et Consul, a. C. 522. scientiâ, probitate, usu rerum, sapientiâ, decus Senatus. Socer Boetii, cum hoe, a Theodorico Gothorum Rege ob vanas suspiciones neci est datus, A. C. 526. Conscientiae furiis Regem immaniter postea exagitantibus. Vide Theodoricus, et de pluribus Symmachis Vossium ad Boetium p. 36.V.SYMMACHUSe Sardinia, post Anastasium II. litibus de Episcopatu subortis, Papa a Theodorico Gothorum Rege pronuntiatus est, A. 498. a Nato Christo contra Laurentium, quem Patritius Festus promotum ibat. Anastasium Imperatorem quod, Eutychianis favens, Concilio Chalcedonensi se opponeret, anathemate feriit: templa nova splendide exstruxit, vetera magnifice exornavit. Obiit Romae A. C. 514. Vide Morer. in Diction. Hist. successit Laurentius. Item, Haereticus, Samaritanus gente, a suis non satis aestimari aegre ferens, transiit ad Iudaeos, secundo citcumcisus: Dein Christianus factus, Ebionitis accessit, Bibliorum versionem adornare conatus, quae depravationibus plena est. Alius forte fuit, a quo Symmachiani dicti Iudicium ultimum negabant, omni licentiâ cuilibet permissâ. Epiphan. de pond. et mens. Hieron. l. 2. adv. Rufin. Ambrosius, Praef. in epist. ad Gal. Philostr. de Haer. Baronius A. C. 203. num. 15. et 16.VI.SYMMACHUSin Macedonum exercitu nobilis iuvenis; sed temeritate atque audaciâ insignis: de cuius exitu in insula fluminis Hydaspis, vide Curt. l. 8. c. 13.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.